Esir Yeni Dünya!

İnsanoğlu , Antik Yunan'dan, Sanayi Devrimi'nin ilk yılarına kadar muhayyilesinde, dünyaya çeşitli şekiller verdi. Birinci ve İkinci Dünya Savaşlarından buhran ve burukluklarla çıksa da yaratıcılığını bir başka alanda, distopya, yani kara ütopyalar alanında gösterdi. Ama ne külliyatın safdilli yeryüzü cennetleri, ne buhran yıllarının kara ütopistleri, parmak uçlarımızda vaka-ı adiyeden sayılan, cep telefonlarının bağlantı hızlarının da artması ile amiyane tabirle ele ayağa düşen iletişimin bugünkü boyutlarını, sunduğu olanakları tasavvur bile edememişlerdi.

Bilgini n sıfıra yakın maliyetteki dolaşımı ve çoğaltımı, 1'ler ve 0'ların evreninde, evet siyah ve beyaz gibi, iyilikleri yanında kimi olumsuzlukları da barındırıyor. Yarattığı tahribatları ve erozyona uğrattığı değerleri itibariyle de Aldous Huxley'in karanlık dünyasını isimlendirdiği Cesur Yeni Dünya kitabından ilham ile, Esir Yeni Dünya yakıştırmasını fazlasıyla hak ediyor. Evet, konfor satın almak için ziyadesiyle feragat ettiğimiz güvenlik ve mahremiyetimizin ardında bıraktığı esinti, bir başka kitabın sayfalarını aralıyor. George Orwell'ın muazzam eseri 1984'ün.. Ve tahmin edeceğiniz gibi, "Büyük Birader Bizi İzliyor." Nasıl mı? Sokaklara döşenen, her firmanın eksiksiz kalemi sayılan güvenlik kameraları ile hayatlarımız artık bir Truman Show'dan farksız.

Cep telefonlarımız ve bilgisayarlarımız ile sevdiklerimizle kaygısızca yazışıyor, ticari bilgilerimizi ortaklarımızla paylaşıyoruz. Gönderdiğimiz maillerdeki kelimeler bile, Google'ın kelime borsasında ticaretin konusu haline getirilip, alışkanlıklarımız firmaların "tüketici dostu" deneyim zenginleştirmelerinde kullanılıyor. Artık hiçbirimiz, sayfalarca yazı okuyacak zamanı kendimizde bulamıyoruz. İyiliksever çalışanlarımızın ya da iş arkadaşlarımızın hazırladığı sunular, ihtiyaç duyduğumuz yeterli bilgi için hazmı kolay bilgi kapsülleri.

Sesl i harfleri lügatimizden atarak geliştirdiğimiz iletişim becerileri, Beğen ve Paylaş düğmeleriyle gün be gün yok oluyor. Disklerimizdeki veri miktarı arttıkça, kitaplığımızda kitaplar, ajandalarımızdaki telefon numaraları azalıyor. Liste böylece uzayıp gider. Ama Koca Şair Nazım Hikmet'in dediği gibi "Dert çok/Hemder yok/Yüreklerin kulakları sağır..." Üstelik listemdeki tüm dostlarımda çevrimdışı. Birazdan dizüstü bilgisayarın şarjının da bitmesi ile, hayatla tüm bağım kopacak. Esir Yeni Dünya'dan sevgilerle.